Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2015

Γράμμα σε ένα φίλο Γερμανό...Brief an einen Freund deutschen ...


 

 Φίλε Γερμανέ σε χαιρετώ,

 σου γράφω γιατί νιώθω απερίγραπτη θλίψη. Τη θλίψη μου προκαλεί η αδικία που εδώ και πέντε χρόνια υφίσταμαι ως Έλληνας.
Επίτρεψε μου να έχω πολλούς λόγους που με κάνουν να είμαι υπερήφανος για την πατρίδα μου.
Ξέρω πως και εσύ νιώθεις την ίδια υπερηφάνεια. Έζησα στη Γερμανία και σε γνώρισα. Είσαι ευθύς! Ειλικρινής! Όπως ακριβώς και χιλιάδες συμπατριώτες σου, που ζουν στη χώρα μου ή την επισκέπτονται χρόνια τώρα, απολαμβάνοντας τη φιλοξενία μας, την ανθρωπιά μας.
Μελετώ τους γερμανούς διανοητές, όπως επίσης απολαμβάνω την κλασική μουσική του Bach, του Bethoven, του Maller. Όπως ακριβώς κι εσύ διαβάζεις τον Αριστοτέλη, τον Πλάτωνα, θαυμάζεις τα μοναδικά δημιουργήματα του Αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού, είτε αυτά βρίσκονται στη γλυπτοθήκη του Μονάχου, στο Pergamonmuseum του Βερολίνου, μα και στον τόπο μου, όταν τον επισκέπτεσαι για να τα απολαύσεις μαζί με τον ήλιο και τη θάλασσα μας.
Ξέρω σκέφτεσαι για μένα υποτιμητικά! Εύκολα απορρίπτει κανείς τον άλλο. Το διαφορετικό, εύκολα το φορτώνει με στερεότυπα που βρίσκει στα πρωτοσέλιδα των φτηνών κίτρινων φύλων. Μπορώ να σε διαβεβαιώσω πως οι γονείς μου δούλεψαν μόνο τίμια κάνοντας δυο και τρεις δουλειές για να μας κάμουν “ανθρώπους”. Οι γονείς μου, όπως πολλές χιλιάδες άλλοι γονείς σε όλη την Ελλάδα. Όπως κάνουν χιλιάδες τίμιοι φίλοι μου σήμερα στην Ελλάδα και στη Γερμανία, αλλά και αλλού.
Ξέρεις πως εύκολα μπορώ κι εγώ να βρω πολύ χειρότερους χαρακτηρισμούς, για κάθε Γερμανό.
Δεν υποκύπτω!
Κρατώ τη στάση του ανθρώπου που πρέπει να μάθει να βλέπει την ουσία και να σέβεται το συνάνθρωπό του. Την αξιοπρέπεια του! Κυρίως όμως, μεταξύ γειτόνων και συμμάχων, πρέπει να μάθει να συν - χωρεί!
Κι εμείς το αποδείξαμε πως συγχωρούμε. Αμέσως μετά το τέλος του 2ου  Παγκόσμιου Πολέμου. Κι ας πληρώσαμε με αίμα χρυσάφι, τη γερμανική ναζιστική κατοχή.
Τότε κι εσείς, παρασυρμένοι από την κρίση την οικονομική, πιστέψατε έναν παράφρονα, έναν παρανοϊκό, έναν ναζί και του παραδώσατε την εξουσία και την τύχη της χώρας σας για είκοσι και πλέον χρόνια.
Αποτέλεσμα! Σας οδήγησε στην καταστροφή, στον εξευτελισμό, παρασύροντας μαζί του εκατομμύρια νεκρών.
Σύγκρινε λοιπόν, καλέ μου φίλε, αυτή την επιλογή σου, με τη δική μας ολιγωρία, να παραδοθούμε σε πολιτικούς που απλώς, οδήγησαν τη χώρα μας στην καταστροφή. Μόνο αυτό!
Κι έρχεται τώρα η χρεοκοπημένη Ελλάδα, να ζητήσει πίστωση χρόνου, για να μπορέσει να ορθοποδήσει. Να διώξει από πάνω της το απεχθές χρέος, να ξαναβρεί το δρόμο της. Να συν-χωρέσει!
Ακολουθεί μια ομάδα ανθρώπων που με γνώση και πίστη, θέλουν να πρωτοστατήσουν στην ανόρθωση της χώρας μου. Να διώξουν μακριά τη διαφθορά, να στήσουν ένα σύγχρονο, λειτουργικό και δίκαιο Νέο Ελληνικό Κράτος.
Σκέψου πως σε αυτό το αίτημα μας, αντιμετωπιζόμαστε χειρότερα από τους εγκληματίες πολέμου. Σε αυτό το αίτημα μας, βρίσκουμε μπροστά μας, μια ισχυρή οικονομικά χώρα, τη χώρα σου, που μας εκβιάζει και μας στήνει στο απόσπασμα. Για μια ακόμη φορά!
Ξέρω πως ανατριχιάζεις, οργίζεσαι.
Το σύνθημα που στήθηκε προχθές στο Βερολίνο, έξω από το χώρο της συνάντησης των Υπουργών Οικονομικών, που ζητούσε συγγνώμη από τον Ελληνικό λαό για την κυβέρνηση σου και τα μέσα που μετέρχεται, είναι εκείνο που σε εκφράζει.
Μόνο που δε φτάνει αυτό! Πρέπει να δείξεις με κάθε τρόπο πως αυτή η τακτική σε προσβάλει.
Γιατί κι εσύ, όπως κι εγώ, έχουμε μάθει πια να σκεφτόμαστε ψύχραιμα και να αναγνωρίζουμε το δίκιο. Όπως το δηλώνει ο συμπατριώτης σου ο Μπρέχτ. Εκείνο που κάθε ανθρώπινη ψυχή την κάνει να νιώθει καλά και κυρίως, όταν κοιμάται να μην βλέπει εφιάλτες, να μην την πνίγουν οι τύψεις.
Καλό σου ύπνο, φίλε μου, Γερμανέ!
Εμείς πήραμε τη μεγάλη απόφαση. Ευχόμαστε αυτή τη φορά να είσαι δίπλα μας, με την πίστη πως η ζωή και η αξιοπρέπεια των ανθρώπων είναι διαχρονικά ό,τι μας ενώνει και ό,τι μπορεί να μας σώσει.
                                                                                          
                                                                                             Καλή σου νύχτα, ακριβέ μου φίλε!
                                                                                                        Μανώλης Αλεξάκης
                                                                 Πηγή: tvxs.gr

Geck Deutschland zu begrüßen,

Ich schreibe, weil ich das Gefühl unbeschreiblicher Traurigkeit. Trauer hat mich die Ungerechtigkeit hier und fünf Jahren als griechische existiert.

Erlauben Sie mir, viele Gründe, die mich machen, ich bin stolz auf mein Land haben.

Ich weiß, Sie und Sie den gleichen Stolz fühlen. Ich lebte in Deutschland und traf. Du hast recht! Ehrlich! Tausende Ihrer Landsleute, die jetzt in meinem Land leben oder besuchen Sie für Jahre, genießen unsere Gastfreundschaft, unsere Menschlichkeit.

Ich studiere Deutsch Denker, aber auch genießen Sie die klassische Musik von Bach, von Bethoven, der Maller. Genau wie Sie Aristoteles, Platon, lesen bewundern Sie die einzigartigen Kreationen der griechischen Antike, ob sie in der Glyptothek München nach Berlin Pergamonmuseum sind, aber zu mir nach Hause, wenn der Besucher, um sie zusammen mit der Sonne genießen und unser Meer.

Ich weiß, dass du von mir abfällig! Einfach eine das andere zurückweist. Die verschiedenen, leicht mit Stereotypen, die die Schlagzeilen von billigen gelben Gleichheit findet geladen. Ich kann Ihnen versichern, dass meine Eltern arbeiteten nur ehrlich tun zwei und drei Arbeitsplätze für sie alles, was unsere "Menschen" zu tun. Meine Eltern, wie viele Tausende von anderen Eltern ganz Griechenland. Wie tun tausende meine ehrliche Freunde heute in Griechenland und in Deutschland und anderswo.
Sie wissen, wie einfach ich selbst zu finden schlimmsten Bewertung für jede deutsche.

Nicht beugen!

Ich halte die Haltung des Mannes, der lernen muss, um die Sachen zu sehen und steht im Einklang mit seinen Mitmenschen. Würde! Meistens aber, zwischen den Nachbarn und Verbündeten, müssen lernen, zusammenzuarbeiten - Länder!

Und wir bewiesen, dass wir vergeben. Unmittelbar nach dem Zweiten Weltkrieg. Und wir mit Blut Gold, die deutsche Nazi-Besatzung bezahlt.
Auch damals, von der Wirtschaftskrise mitgerissen, glaubte ein Verrückter, ein paranoid, ein Nazi und aufgegeben Macht und das Schicksal Ihres Landes für mehr als zwanzig Jahren.

Ergebnis! Wir fuhren nach der Katastrophe, die Demütigung, und mit ihr Millionen Toten.

Vergleichen Sie dann, mein lieber Freund, ist Ihre Wahl, unsere eigene Fahrlässigkeit, um Politiker, die nur führte unser Land in die Katastrophe zu übergeben. Nur diese!

Und jetzt kommt der bankrotten Griechenland, fragen Sie nach der Zeit, um zu gedeihen. Seien Sie klar über dem verhassten Schulden, um seinen Weg zu finden. Co-fit!

Unten ist eine Gruppe von Menschen mit Wissen und Glauben, will die Führung in der Wiederaufnahme meines Landes zu nehmen. Zur Vertreibung von Korruption, die Einrichtung eines modernen, funktionalen und ziemlich neu griechischen Staat.

Denken Sie, dass in dieser unserer Bitte, Gesichter schlimmer als Kriegsverbrecher. In dieser unserer Bitte, finden wir vor uns haben, um ein starkes Wirtschaftsland, Ihrem Land, Erpressung uns und uns zu extrahieren. Noch einmal!

Ich weiß, Sie zittern, tobt.

Der Slogan wurde errichtet gestern in Berlin, die außerhalb des Gebiets der Treffen der Finanzminister, der das griechische Volk für Ihre Regierung entschuldigte sich und die Mittel zurückgegriffen, ist die, zum Ausdruck zu bringen.

Nur das ist nicht genug! Wir müssen uns in keiner Weise, dass diese Taktik in Frage zu stellen zeigen.

Warum und Sie, wie ich, haben wir jetzt gelernt, ruhig zu denken und das Recht zu erkennen. Wie erklären dein Landsmann Brecht. Wie jede menschliche Seele fühlt sie sich gut, vor allem im Schlaf nicht zu sehen, Alpträume, nicht die Reue zu ersticken.

Gut schlafen Sie, mein Freund, Deutschland!

Wir haben den Sprung. Wir hoffen, dass dieses Mal neben uns, mit der Überzeugung, dass das Leben und die Würde des Menschen sind zeitlos, was uns eint und was uns zu retten sein.

                                                                      Haben Sie eine nette Nacht, mein lieber Freund!



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου